Żelbet

Badania prowadzone nad betonem wykazały, iż jest odporny na naprężenia ściskające, natomiast źle znosi rozciąganie, dlatego też należało znaleźć rozwiązanie dla tego problemu. W tym celu połączono beton ze stalą uzyskując żelbet, czyli materiał budowlany powstały po połączeniu rozmieszanego betonu ze stalowymi zbrojeniami. Inne nazwy to stalbet, stalbeton, żelazobeton, nierzadko błędnie nazywany żelbetonem. Jest o wiele bardziej elastyczny dzięki czemu nie ulega tąpnięciom. Do wzmacniania betonu stosuje się nie tylko stalowe pręty, ale również liny, siatki, sznury czy kable; formując z nich konstrukcje wyglądem zbliżone do pożądanego kształtu budowli/budynku. Aby ułatwić wiązanie betonu ze stalom, wprowadzone specjalne „żebrowane” druty. Charakteryzują się one chropowata powierzchnią, posiadają wypustki wyglądem przypominające żebra, co zwiększa przyczepność zaprawy. Uzyskany w ten sposób materiał jest odporny nie tylko na ściskanie i rozkurczanie, ma też wiele innych, równie pożądanych właściwości: ogniotrwałość, brak podatności na obciążenia statyczne i dynamiczne, łatwość w kreowaniu kształtów, dzięki temu, że stal jest w całości pokryta betonem, żelbet cechuje niska podatność na korozję.